Aniołeczek

Malutka dziewczynka
wielkie cierpienie
Jej życie odeszło w zapomnienie
Musiała dorosnąć..
choć dzieckiem być chciała
bo w swych rodzicach nigdy wsparcia nie miała
Codzienne kłótnie..
...bitwy, pijatyka..
W takim świecie żyła
Tam jej dusza uwięziona była
Modliła się do Boga o pomoc w rodzinie
..................................
...................................
Po policzku dziewczynki kolejna łza płynie
Łza czysta, niewinna...
Niczym nie splamiona
Łza bólu i cierpienia
Życia pozbawiona
Dziewczynka śpi spokojnie
Aniołkiem została
Bóg jest jej tatusiem
W Niebie pozostała
Tam pomaga ludziom
dzieciom takim jak ona
By już żadna duszyczka nie była skrzywdzona
By bólu nie było
nie było cierpienia
By każdy dzień Niebo przypominał
Mały Aniołeczek
Miłością się nazywa
Pomódl się do niej - będziesz wtedy szczęśliwa..

Pomóżmy dzieciom..niech nie będą same..

autor

PaUliNa...

Dodano: 2006-12-13 19:06:20

Ten wiersz przeczytano 812 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie