antagonistyczna wizja szczęścia
strach przed zbliżeniem
nie dorównuje
temu przed obojętnością
gorycz pełna krzyku
który nie może się wydostać
poza granice
niesłowna przyjaciółka
nie godna zaufania
ośmiesza
tulisz słodką tajemnicę
a serce torturujesz
wariacjami
lada chwila a zapomnisz
jak brzmiało jego bicie
przed tą całą paradą
nie szukaj winowajcy
twoją tarczę pomalowano
białym kolorem
nie uciekniesz zbyt daleko
znajdzie cię bez trudu
słony smak miłości
Komentarze (2)
antagonizm w treści wiersza i poszukiwaniu szczęścia
nawzajem się wyklucza
ale nadzieja i iskierka istnieje a więc kiedyś nastąpi
równowaga
szczęsliwego roku 2010
dobry wiersz Może ucieka, ale miłość dogoni?
Zawsze tak serce ostrzega,wie Pozdrawiam Plus