Arkadia

W krysztale nocy odbite świało,
księżyc swą bladą tuli twarz.
W aksamicie mchów leśnych
lekkość pajęczego tworu znasz.

W tym cichym i spokojnym zakątku
cisza drżąca otula senność nadziei,
niemy ruch kształtów splata się z
rozpływającą się grą cieni.

Gdy życie swoje gubisz,
pośród zgiełku,hałasu i pośpiechu
jest miejsce w którym odnajdziesz siebie-
z dala od szyderczego ludzkiego śmiechu.

autor

uciekinierka

Dodano: 2005-01-20 14:12:58

Ten wiersz przeczytano 519 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie