Ars poetica
Inspiracja: Julian Przyboś Ciąg dalszy
Na liściach drżą krople rosy.,
Płacze zgubiony dzieciak.,
Dziewczyna upina włosy.,
Syn do Azji odleciał. …
Wystarczy się wsłuchać w te zdania,
Wwąchać, wpatrzyć w grę świateł,
A każde po chwili dumania
Stanie się poematem.
Komentarze (19)
Jeszcze tylko ten błysk w sercu...I wszystko się
zgadza. Znaczy zmienia w poezję.
"Wszystko jest poezja"
Lapidarnie i pięknie.
:)
Pięknie! :) Pozdrawiam
Wystarczy mieć oczy szeroko otwarte i umieć słuchać...
bardzo dobry wiersz :-)
Poeta praktycznie we wszystkim znajdzie temat,
pozdrawiam serdecznie:)
Życie bywa poezją...
Pieknie. Michale, czapki z glow. Pozdrawiam :)
każdy temat jest dobry,
pozdrawiam:)
nie świeci garnki lepią; poematów też raczej nie piszą
;)
Pozdrawiam serdecznie. :-)
W bezbłędny sposób ująłeś temat tworzenia poezji.
Pozdrawiam :)
Tak to jest a poezja obrazem życia dla tych, którzy ja
umieją w nim dostrzec. Pozdrawiam
Gra świateł jest piękna. Wycisza, wystarczy temat, a
uspokojone myśli poprowadzą dalej.
zgadza się z moją teorią, że wiersz i życie to jedno.
Bardzo ładnie.
Pozdrawiam.
Tak, to prawda.
Pięknie.