Auschwitz

Zabrali nas od rodzin i dzieci
Wywiezli daleko za miasto
Mieliśmy nadzieje że los się odwróci
Lecz początek był tylko namiastką

Zamknęli w zimnych domach
Zabrali wszystko co mogli
Mimo że płomyczek nadzieji ciągle się tlił
Przedwcześnie opadliśmy z sił

Na wielkim placu przez drut kolczasty strzeżonym
Jak dzikie wściekłe psy traktowani
Pełni nienawiści strachu i upokorzenia
Czekaliśmy na okrutny koniec

Pod Ścianą Śmierci nieświadomie stanęliśmy
A oni byli gotowi nas dalej oczerniać
Oczy nam czarną przepaską zawiązali
A potem padł rozkaz... ROZSTRZELAĆ

czasem dedykacja jest zbędna...

autor

spiewaczka

Dodano: 2005-06-05 13:58:44

Ten wiersz przeczytano 745 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie