Babcia
Mojej Kochanej babci
Wciąż w pamięci ją mam
Taką samą jak przed lat
Kręcone włosy, uśmiechnięta twarz
Nasze rozmowy do białego dnia
Umiała zawsze radę dać
Chociaż nieraz była na nas zła
Krótko żyła bo los jej nie sprzyjał
Gdy umierała płakać nam nie kazała
Do końca życia nadzieje miała
Myślała , że chorobę pokona
Ale to ona ją pokonała
I moją babcię zabrała
Brakuje mi jej, ale wiem, że duchem przy
mnie jest.
autor
Lizelotta
Dodano: 2008-07-22 13:14:03
Ten wiersz przeczytano 871 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
''Teraz powietrze cieszy zapachem...zapachem
niezapominajek'' Na końcu wkradła się literówka.
... smutne..tak na prawde nikt nie odchodzi dokói
pamiec o NIM istnieje.