Bądź swego życia wieszczem
wszystkim smutnym i ....sobie...
Nie smuć się szkoda chwil
Które zostały nam jeszcze
Każdy dzień niech doda Ci sił
Noc przyprawi o dreszcze
Nie płacz już szkoda łez
Niech płyną tylko szczęścia
Garściami dar życia bierz
Wpuszczając nadzieję do serca
Nie zostawiaj miejsca na żal
Niechaj spłynie z wiosennym deszczem
Od zapomnienia marzenia ocal
Bądź swego życia wieszczem
autor
suzzi
Dodano: 2008-04-06 00:05:46
Ten wiersz przeczytano 1596 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Masz wielki talent do trafnych spostrzeżeń
i budowania rymow brzmiących pięknym rytmem, twoje
wiersze dzialają kojąco jak balsam.
Treść napełniona optymizmem. Wiersz podtrzymujący na
duchu i tak trzymaj – brawo.
Ech... piękne i zarazem tak proste...
Nie płaczmy, bo łzy przesłonią nam to, co jeszcze
przed nami.
Pomimo tej płaczliwej atmosfery, wyczuwa się u Ciebie
zew szczęścia i wielka, pięknie brzmiąca nuta
optymizmu. Trafiłaś do mnie ;D
Faktycznie,to jest nasze życie które musimy brać
garściami i żyć codziennością+
nie smuć sie szkoda chwil nie płacz już szkoda łez
pięknie w wierszu ujęty jest ból człowieka
i że pomimo wszystkiego można otworzyć swoje serce i
czekać na szczęście gratuluję podoba mi się zostawiam
swój głos
chyba skorzystam ... ale jak to zrobić... wiersz z
nadzieją ..brawo)))
Miałoby się ochotę korzystać z tych dobrodziejstw,to
jest tak niewiele,a jakże nam potrzebne- już samo
szczęście pełnymi garściami brać,to potrzebne nam
wszystkim,aby mieć spokój i czuć się zadowolonym.
No,ale i smutek jest udziałem naszego codziennego
życia.
Sliczna puenta. Wiersz pelen optymizmu. Zycie trzeba
brac garsciami. Brawo
Jak to łatwo powiedzieć. Ale powiedziane najlepiej jak
można . Tylko się do tego zastosować i świat jak
wiosna kolorowy. Przy tobie będzie wieszczem życia.