Bajdurzenie

Firmament nieba
granatem przykryty.
Atłas zdobią
błyszczące piegi.
Z rękawa sypnął
deszcz meteorytów,
przecięły one
marzeniom drogi.
Spójrz, gwiazda spada.
Pomyśl życzenie,
zanim się skryje
w ciemnościach nocy.
Szepnął, to tylko
bajdurzenie.

Trawa się kłania
wiatrem podszyta,
unosi westchnień
ostatnie szmery.
Drogę rozjaśnia
poświata księżyca,
wędrowiec dotarł
właśnie do celu.
Szepnął, to tylko
bajdurzenie.

Wśród nocy cieni
miłość zbłąkana
przysiadła cicho
na progu nocy.
Twarz anioła,
zielonooka..
Szepnął, to tylko
bajdurzenie.

Popatrz dziewczyno
w nocy akwenie
Neptun zarzuca
sieci złociste,
wzburzone fale
łodzią kołyszą.
A ja bez pardonu
patrząc mu w oczy
szepczę, to tylko
bajdurzenie..

autor

wiki20

Napisany: 2018-07-14 Dodano: 2018-07-14 20:44:03

Ten wiersz przeczytano 1978 razy

Oddanych głosów: 46

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie