bestroskie wspomnienia

pamiętam beztroskie nasze spotkania
co jedwabiście do dziś spływają
jako wspomnienia chwil atłasowych
dwojga przyjaciół nieznanych

przy światłach księżyca tysiąca gwiad
mieniących się w barwach swej tęczy
w której zapłonął nam w dłoniach płomień
i tli się nadal w srebrnych powojach

otuleni w dusze wzajemności czule
grzaliśmy swe serca na dnie których skarby
tkały jedwabniste szale których
końce w dłoniach do dzisiaj trzymamy

słuchaliśmy wówczas serc swoich rytmu
poprzez słuchawki kręte po których
płynęła i płynie nadal najczystsza
z pośród najczystszych aorta

objęci śmiechu darami szczodrymi
w niemalże każdej przy sobie chwili
barwiąc obrazy życia pergole
pachnących kwiatów idylli

autor

Emilia Szumiło

Dodano: 2007-01-02 05:54:45

Ten wiersz przeczytano 494 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie