bez ciebie
w kielichu życia krople
radości
zastygły we wspomnieniach
w sen narkotyczny uciekła
dusza
a czas rozproszył złudzenia
z rzeczywistością boje toczy
to co natchnieniem było
co iskrą wiosenną zajaśniało
lecz szybko się wypaliło
poczułam zapach melancholii
kwiaty miłości blask straciły
chociaż od ciebie są one miły
cierniami duszę mą zraniły
zabiłeś wnętrze romantyka
wypiłeś nektar z jego czary
a upoiwszy się miłością
pozostawiłeś nie do pary
słońce radości wisi nad
granią
chór uczuć jeszcze zaśpiewa
z tobą bez ciebie już
obojętne
dziś mi nikogo nie
trzeba…
OSA
Komentarze (2)
dziś może nie potrzebujesz nikogo, bo czujesz się
zraniona. Ale ten stan przeminie i z pewnością
poczujesz znów potrzebę kochania. Ładny wiersz.
Wiersz pełen smutku i rezygnacji... rozczarowania,
lecz nic nie dzieje się ot tak sobie... nie można
zmienić losu przeznaczenia... ładny wiersz.