pozwól mi

zawieszona pod kopułą cyrku
szukam sensu w tym co obok trwa
szukam prawd jakimi mnie karmiono
że cudowny i bezpieczny jest mój świat

w roli klauna nigdy dobrze się nie czułam
marionetką twoją także nie chcę być
dopuść mnie do siebie miły pozwól kochać
twój zamknięty eteryczny mały świat

niechaj serca nasze złączy eudajmonia
eufonicznie niechaj zagra dzisiaj puls
niech publika w cyrku razem pozostanie
w upojeniu i radości niechaj tkwi

dziś jesteśmy jutro świat zapomni o nas
anioł smutku swym ramieniem nas otoczy
cyrk zostanie miłość w inny wymiar wzleci
arlekinem może dla mnie staniesz się

pozwól mi garściami chwytać życie
które twym imieniem namalował czas
nie trać chwil bo jutra może nie być
miłość umrze i zakończy się nasz świat

autor

OSA

Napisany: 2008-04-18 Dodano: 2008-04-19 00:01:12

Ten wiersz przeczytano 441 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie