bez granic

zakręcone schody jak brzegi złotówki opuszkami palców ściskanej z niemocy przenikliwe oczy patrzące z nadzieją na orła by z gniazda na wolność wyskoczył

bez granic

zakręcone schody jak brzegi złotówki
opuszkami palców ściskanej z niemocy
przenikliwe oczy patrzące z nadzieją
na orła by z gniazda na wolność wyskoczył


bez granic

zakręcone schody jak brzegi złotówki
opuszkami palców ściskanej z niemocy
przenikliwe oczy patrzące z nadzieją
na orła by z gniazda na wolność wyskoczył

z wysokiego szczytu coraz bliżej ziemi
jak kamień którego zatrzymać się nie da
rozkładając skrzydła pozwolić się unieść
poszybować z wiatrem Viktorię zaśpiewać

nie trząść się gdy wszyscy ze strachu truchleją
pozwolić by fala zakryła oblicze
opadając na dno w zimnych nurtach wody
otrząsnąć z letargu przekroczyć granicę


nie trząść się gdy wszyscy ze strachu truchleją
pozwolić by fala zakryła oblicze
opadając na dno w zimnych nurtach wody
otrząsnąć z letargu przekroczyć granicę

autor

dobry czas

Napisany: 2007-08-11 Dodano: 2007-08-11 21:00:41

Ten wiersz przeczytano 751 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie