(bez tytułu)

Dla Ciebie **** może przeczytasz...kiedyś...gdzieś...

(bez tytułu)
Mówili o nas, że byliśmy nierozłączni
jak Romeo i Julia kochankowie nieodłączni,
wszędzie razem idący, w siebie wtuleni,
w obłoki otwartych serc nieustannie zapatrzeni.

Teraz nic nie mówią, rozdzieliła nas odległość
i poznaliśmy gorzki smak rozstania, i losu przebiegłość.
To jest ten sprawdzian z uczucia, jego trwałości,
nie można zawieść, trzeba dać świadectwo miłości!

Nic nie jest proste, myśli uciekają do Ciebie
i szukam znaków Twej obecności na ziemi i w niebie.
Lecz kiedy znowu przychodzi opamiętanie
Uderzam pięścią w stół i krzyczę: dam radę kochanie!

Nasze wspólne zdjęcie jest w domu najświętszym obrazem
- wcale nie pomaga, bo jest najcięższym głazem.
Potrafię, się w nie wpatrywać całymi godzinami,
układam przyszłość i myślę: wszystko przed nami!

Telefony, długie rozmowy w nocy i nad ranem
są tylko namiastką kochania, pyłu kurhanem,
bo cóż znaczy słowo mówione lub w liście pisane
przy pocałunku złożonym przez dusze te same?!

Boję się tylko o jedno, że persona non grata –
zazdrość, zapadnie między nami jak żelazna krata,
a podejrzenie, że może nas zdradzono
zabije naszą miłość, młodą, nowonarodzoną.

Lecz jeśli nadzieja jest tylko matką głupich,
to głupota jest jednym z przymiotów ludzkich.
Bo każdy człowiek woli kochać i być kochanym,
niż być mądrym i trwać w życiu sobie samym.

Zapamiętaj! Nagrodę dla tych, co czekają,
ludzie wierzący Rajem nazywają…

ehhh...

autor

AdAstra

Napisany: 2005-09-19 Dodano: 2006-03-12 20:37:17

Ten wiersz przeczytano 561 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie