bez wątpienia
może czyta, lecz tego już nie wiem
braknie sensu by ważyć, gotować
stygną puenty, gęstnieje zwątpienie
boli życie i ręce, i głowa
widać nie ma w tym nic szczególnego,
przyznasz, głupio do siebie wciąż gadać
więcej świeczek nie będę zapalać
i naczynia nietknięte poskładam
wreszcie puka nieśmiało świt w szybę,
wtem rozsądek cichutko zaskomlił
ile razy mam jeszcze powtarzać?
zostaw wiersze, to szybciej zapomnisz
Komentarze (17)
Ładna treść, ubrana w bardzo melodyjną formę. Trudno
tak konsekwentnie poprowadzić budowę wiersza, ale za
to brzmi cudownie - uwielbiam takie. Pozdrawiam :)
dobre, od dobre, trafia prosto w serce... a wierszy
nie zostawiaj, są jak balsam na duszę
podoba mi sie wiersz-pozdrawiam serdecznie
"zostaw wiersze, to szybciej
zapomnisz"-śliczne.Pozdrawiam!
Bardzo ładny refleksyjny wiersz. Pozdrawiam:-)
warto pisać,dobrze piszesz,ukłony
Hej, Aluniu, co się dzieje?
Czemu chcesz wiersze zostawić?
Obudź w sobie znów nadzieję
Nie ma sensu pisać łzami!
pozdrawiam.
Alu, nie wiesz co się dzieje na poezja.org?
Chciałem się zalogować ostatnio, a tu lipa!
Usunęli mnie, czy co...
Przecież się nie udzielałem kawał czasu,
więć "ban" tu nie pasuje...
Odpowiedz, proszę na mejla, jak możesz...
Nie zostawiaj, Alicjo, wierszy. Do Ciebie zaglądam
zawsze z wielką przyjemnością... i niedźwiedzicą ;))
Bardzo na tak, szczególnie te wersy.
"widać nie ma w tym nic szczególnego,
przyznasz, głupio do siebie wciąż gadać
więcej świeczek nie będę zapalać
i naczynia nietknięte poskładam"
Pozdrawiam :)
Alicjo, daj kopa temu rozsądkowi, pisz dalej takie
zacne wiersze :)))
Piękny wiersz.
:))
Bardzo ładny refleksyjny wiersz. Podoba mi się.
Pozdrawiam.
refleksyjny, głęboki, romantyczny wiersz - dobry, bo
pochodzi z serca, istotny - bo uczy życia
Czyta, czyta. Lecz tego ty nie wiesz,
pisząc strofki tak bardzo wątpiące.
Drąż poetko zwątpienie jak lemiesz
i nie szlochaj. Zaświeci wnet słońce.
Pozdrówka ślę.
Stajenny Jurek
Bardzo na tak!