bez wątpienia

może czyta, lecz tego już nie wiem
braknie sensu by ważyć, gotować
stygną puenty, gęstnieje zwątpienie
boli życie i ręce, i głowa

widać nie ma w tym nic szczególnego,
przyznasz, głupio do siebie wciąż gadać
więcej świeczek nie będę zapalać
i naczynia nietknięte poskładam

wreszcie puka nieśmiało świt w szybę,
wtem rozsądek cichutko zaskomlił
ile razy mam jeszcze powtarzać?
zostaw wiersze, to szybciej zapomnisz

autor

Alicja

Napisany: 2013-10-17 Dodano: 2013-11-16 17:30:06

Ten wiersz przeczytano 2505 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Sylabiczny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie