Bez zmian
Przy kawiarnianym stoliku,
wśród ludzi, których bez liku
siedzi w gęstwinie krzeseł
- ty jesteś i ja jestem.
Pośród obcych twarzy,
spragnionych warg,
pędzących myśli
- ty marzysz,
pragnę ja...
...żebyśmy
spletli się ciałami,
jak ta para, która obłokami
aromatycznej mgły
nad kawą się unosi.
Jednak żadne z nas - ani ty,
ani ja - nie poprosi,
nie zażąda od serca pozwolenia.
Pijemy więc kawę i nic się nie zmienia.
autor
DoroteK
Dodano: 2011-05-17 07:41:39
Ten wiersz przeczytano 1161 razy
Oddanych głosów: 49
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (45)
Poetycka melancholia, pozdrawiam ciepło, śląc
serdeczności.
Potrafisz stworzyć niezwykły klimat
Pozdrawiam niedzielnie :)
Można się mijać
razy tysiące
ważne by skończyć
na pańskiej łące.
Pozdrawiam. Bardzo się podoba.
Zapachniało smutkiem...
Pogodnego weekendu:)
Kawa się kończy, życie ucieka,
ciekawe myśli krążą po głowie,
mi nie pasuje, trochę poczekam,
może On wreszcie coś o tym powie.
Smutno, skoro odwagi nie mieliście,
chyba nie wiecie co straciliście.
Ciepło pozdrawiam. Miłego dnia :)
Ps. Trafiłem do tego fajnego wiersza za Weną...
W tych czasach w ogóle nie wiedziałem nic o beju,
bawiłem się wierszami w rodzinnym gronie...
powiało smutkiem
a życie takie krótkie...
Przepiękne wiersze, pozdrawiam
Ślicznie, po prostu ślicznie:):):)
"Wiesz, podobasz mi się, jesteś piękn(a)y, chcę kochać
się z Tobą,+ tu teraz!" - czasem obie osoby, mają to
zdanie na "końcach języków", które np. z obawy przed
śmiesznością nie spotkają się w pocałunku. Pozdrawiam
serdecznie
ciekawie ujęte pragnienie miłości ....pozdrawiam
słonecznie
najpiekniejsze jest niespelnione ,ale troche szkoda
:)
Pijemy więc kawę i nic się nie zmienia... Melancholia
i smutek.
Gdy oboje się czają, niewiele od życia dostają.
....jak przyjdzie ten odpowiedni moment to bez
proszenia się połączycie...wiersz i nastrój wiersza i
zapach kawy ....piękny i ciekawy...
Może to nieśmiałość którą trzeba przełamać. Pozdrawiam