Bezimienna - cz.2

Elenko nawiązujesz do słów Marii Peszek, ale Ona jak
wiem, też ma go mało, jest drobniutka po matce chyba.
Z avatara widać że u Ciebie też, tam, tego, tam
wszystko na właściwym miejscu. Buźka jak u lalki
Barby.
Wesołego świętowania Eli.

Sławku nigdy nie płakałem w samotności, to jest próba
upodlenia człowieka, poniżenia go, wiesz dobrze że
Arka na to stać.
Pozdrawiam Cię w tym tak ważnym dla nas dniu.

Super wiersz. Zachwycasz.
...cóż za pomysły wspaniałe masz,
pisz i nimi nas racz...
Brawo Grzesiul!Dobranocki:)

I ja mam ciało, które tak kocham i ciągle mnie mało...
:))))Bezimienna :) Fajne. Pozdrawiam :)

Sławku, a nie reagujesz na porównanie do kapo w
Oświęcimiu? chcesz wchodzić w środek, to bądź
obiektywny.

Takich faktów tu się nie zdradza Arku!

Grzesiu, nie odwróciłem się od Ciebie, gdy płakałeś
samotny i bezradny, gdy pisałeś do mnie i prosiłeś o
pomoc.

:)

Prześwietny!

Marysiu do Safony może trochę daleko, ale jak się
pośmiałaś to bardzo się cieszę.
Pięknie pozdrawiam i zapraszam na pochód.

Ironie damsko-męskie strofkami prawie safickimi.
Lekkości czasem trzeba upust dać i trochę się pośmiać.

Halinko miło mi Ciebie powtórnie widzieć pod moim
wierszem, jest mi bardzo miło.
Kłaniam się pięknie w przedświąteczny wieczór.

Arku zrobiłem to chcąco, uzbrój się w pałę i naganiaj
do swoich wierszy jak kiedyś kapo w Oświęcimiu.
Wszyscy umiemy czytać i pisać i nie trzeba nam
pokazywać co mamy robić. Opamiętaj się człowieku
kim Ty tu jesteś żeby tak się zachowywać.
A moją rodzinę zostaw w spokoju, wara Ci od niej.

pozdrawiam serdecznie, już tu wcześniej byłam

Twoja rada jest niegrzeczna. mam nadzieję, że zrobiłeś
to niechcąco

Grzesiu, wybacz - takie rady to żonie, dzieciom,
wnukom.