bezsercowo

Odniosę się do wiersza przez słowa Grażynki. Chociaż
wypowiadam się jako ,,zajęty" (nie wiem czy z grona
fajnych):), jest wiele mądrości w drugiej części Jej
komentarza,
Z wiekiem wiem, że moja natura samotnika coraz
bardziej domaga się wolności, czy podarowanie siebie
komuś w jakiejś mierze nas nie ogranicza. Założenie
rodziny jest poświęceniem się dla niej, jakby na to
nie patrzeć i niezależnie jak wiele daje ona miłości
wymaga od nas wielu kompromisów, często rezygnacji z
marzeń. Z kieszeni zawsze na jakiś czas można to serce
wyjąć i dotlenić miłością;) Chociaż wszystko zależy od
natury człowieka, są osoby, które potrzebują kogoś na
stałe.
Piękny w Twoim stylu wiersz.

Z pewnością prawdziwa miłość ubogaca życie, ale panów
którym warto poświęcić serce i im zaufać, msz, nie ma
wielu, a wielu z tych, co są fajni jest zajętych,
wielu z niefajnych, z kolei, to egoiści, zarozumialcy,
pijaczki i szowiniści, niestety...
Osobiście bardzo cenię sobie wolność, a samotności się
nie boję, może dlatego, że na ogół zupełnie nie mam na
nią czasu, a poznać kogoś jest bardzo łatwo, tylko o
wiele trudniej poznać tę wyjątkową osobę, wartościową
osobę,
a na zasadzie lepszy rydz, niż nic,
to nie jest fajne...
Pozdrawiam serdecznie, Joasiu.

tylko jakość takiego życia jakaś taka blada ...