Bezsilna
Kochanku mój co słodycz spijasz ze mnie,
zniewalasz zmysły upojeniem racząc.
W twoich ramionach sprzeciwy daremne,
bowiem w uścisku siły władzę tracą.
Co robisz ze mną, jaka moc i czary,
czynią, że losem chwila przeznaczenia,
pcha mnie w objęcia miłości zamiarem,
aby słabości w spełnienia zamieniać.
autor
Sotek
Dodano: 2018-05-21 07:31:06
Ten wiersz przeczytano 3722 razy
Oddanych głosów: 134
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (130)
Bardzo ładne ;-) Romantyczne...
Mareczku, wciąż czekam na Twój wiersz:)
Miłość potrafi obezwładnić.
Pięknie!
Miłość, niby słaba, lecz w niej cała siła. Oczywiście
jeśli jest wzajemna. W przeciwnym razie, lepiej niech
się nie zjawia.
Głos już oddałam wcześniej.
Pozdrawiam Marku.
No i jestem tutaj już w trzecim wcieleniu :-)
Pozdrawiam serdecznie :-)
komentarz mój jest, ale głos cały czas czekał.
poprawka :):)
Bez dwuznaczności:jak zawsze - czarująco. Cudowne są
twoje miłosne wiersze. -Każda kobieta - zakocha sie
jak w Cyrano, choć moze przecież - jak nie tylko w
nim.
Pozdrowienia przesylam:)
miłość zniewala
ładnie wczuto w stan
Piękny wiersz o miłości.
Pozdrawiam.
Azsmarel
Piękny wiersz o miłości.
Pozdrawiam.
Azsmarel
Piękny wiersz o miłości.
Pozdrawiam.
Azsmarel
Ładnie w miłosnym uniesieniu.
Pozdrawiam Marku :)
Dziękuję kolejnym gościom za odwiedziny:)
miłość to moc,,pozdrawiam:)