Bezsilność
czego uczy nas życie
rzeźbiąc głębokie rysy
czego uczy
kształtując nasze myśli i czyny
co odbiera
delikatne i kruche
zamienia przeszłość w pył
dziś jestem tu obecna ciałem
cieszę się każdym dniem
zmierzch nadchodzi powoli
tracę siły
słowa jak bicz smagają ciało
kaleczą pozostawiając niewidoczne rany
zwijam się w bólu
zamieram
czy starczy mi sił do rana
autor
bozenat73
Dodano: 2023-12-02 22:40:29
Ten wiersz przeczytano 313 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
A ono jest jakie jest.
I tylko chwile szczęśliwe są. Ale dobrze że sa.
bezsilność wobec przemijania i bólu.
Wiersz porusza głębokie tematy związane z życiem,
przemijaniem i siłą ludzkiej egzystencji. Wyraża
uczucie uległości wobec czasu i życiowych doświadczeń,
które rodzą trudności i mają wpływ na naszą psychikę.
Zakończenie wiersza, z wątpliwościami dotyczącymi sił
na kolejny dzień, wskazuje na uczucie bezsilności
wobec nieuniknionego biegu czasu.
(+)