biała biel

Biała Biel Nieprzenikniona

Zwiewna biel kołysząca się w takt tchnienia bryzy
Tańcząca nad taflą błękitno-szarej wody
Otula miłością brunatne bazie zboża
By opaść na podłoże dokarmiając motyle

Czasem unosi się ponad widnokrąg doskonały
Przysłaniając koloryt i urok bujnej flory
Niekiedy jest tak gęsta jak by była ze smoły
Można wycisnąć z niej odrobinę kryształowej wody

Jak z waty cukrowej pasma powiązane ze sobą
Roztaczają magiczną chłonność surowej białej bieli
Gdy ciepło lekko okryje je kołderką złotą
Kaskadą ulotnią się milcząc by ulec zatraceniu

Mirosław Pęciak

autor

miniek183

Napisany: 2012-02-20 Dodano: 2012-03-15 00:25:36

Ten wiersz przeczytano 446 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie