Nowenna pragnień

A w termosie jeszcze łyk gorzkiej kawy,
do połowy wypełniona popielniczka,
ten szary sweter ma za długie rękawy,
może to i dobrze, bo marzną mi ręce.

Nowenna – dziesięciu pobielałych palców
w abecadłach półobecnych na przełaj,
a potem cisza nieznośna zacznie tańczyć,
białą siatką na motyle schwycę jej cień.

Pragnę; grzechem, krzykiem miłości najbliższej,
dotykiem trwałym na ustach i bezwstydem
zostawię ślad; jak dźwięk, jak list pisany łzą
przed podróżą, przychodzisz- zostań na dłużej!

autor

a-co

Napisany: 2008-02-08 Dodano: 2008-02-08 11:45:29

Ten wiersz przeczytano 390 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie