Biedactwo

Zabrałeś mi wszystko
Moje dzieciństwo
Marzenia, pragnienia
Zamalowałeś czarną kredką
Dobre wspomnienia

Ludzie wciąż powtarzają
Choc mnie nie znają :
,,Co za biedactwo
Ale z niej dziwactwo".
A ja zakrywam twarz
Ale to nie płacz
Wszystko słysze i czuje
Poprostu wegetuje

Siedze w pokoju bez ścian
Moje serce jest pełne ran
Uderzam głową o podłogę
Kto ukróci moją trwogę ?
Powoli wygasam
Odpływam
Samą siebie zabijam

Tak bardzo mnie skrzywdziłeś
Co wieczór w twarz biłeś
Mimo wszystko Cię kocham
Choc dusze podziurawioną mam

W nocy ręce do modlitwy splatam
I już w niebiańskich obłokach latam
Zapisuje ostatnie słowa w pamiętniku ;
,, A przecież chciałam normalnie życ
kochac, marzyc i śnic ... "

autor

Plinka

Napisany: 2006-08-04 Dodano: 2006-08-05 15:54:24

Ten wiersz przeczytano 529 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie