Bo przecież

Patrycji

Wciąż jeszcze żyją w Tobie.
Jak lustro pozornie stłuczone
Rozgrzewają serce myślą,
Że przeciez nie wszystko stracone.


Bo przeciez zawsze uśmiech
Uśmiechem pozostanie.
A tego, co juz było
Zabrać nikt nie jest w Ci stanie.


Pod pseudonimem wspomnień
Ukrywasz swe marzenia
I ciągle wierszysz, że one jeszcze
Są proste do spełnienia.


I wiesz, ze nie zapomnisz
Tych wszystkich cudnych chwil,
I wiesz, że zapamiętasz
Pomimo upływu dni.


Co było mieszka w Tobie,
Zamkniete na ostatni spust.
Nie pozwól by kiedykolwiek
Uśmiech Ci zniknął z ust.!

Z pewnym przesłaniem nie tylko dla niej...:)

autor

nataleczka

Dodano: 2007-05-03 12:35:26

Ten wiersz przeczytano 566 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie