Bóg

Ten cień, głęboki po nieba

marzenia
Cienkie nitki gubiace się w wąwozach

Słońca

Zagadka
Tajemnicze płachty brzozowych liści z empirycznie nagą prawdą
Zgubioną wśród maleńskich, długonogich pajęczynek

Zdrady
podmuch Miłości różanym pachnidłem kryjącym schody
szklane

Niebo
niechętny, beznadziejnie bezpieczny
zapach słonecznych drobinek
ulatuje

życie
dziwny smak chmur, cierpki
zamoczył drobinkę chleba
chwila ukojenia przyszła z wyszeptanym krzykiem

traw

robi się zielono.

autor

Harmeen

Napisany: 2005-04-26 Dodano: 2005-04-26 16:52:43

Ten wiersz przeczytano 511 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie