Boję się
Boję się miłości
Dwa razy udźgała mnie nożem
Boję się podłości
Z kolczastym podłożem
Boję się szczeości
Zastanawiam się czy jest prawdziwa?
Boję się wierności
Niedawno spotkała mnie fałszywa
Boję się męskich spojrzeń prosto w oczy
Kiedyś je kochałam
Boję się dnia i nocy
W których świat przemierzałam
Boję się całego świata
Co dawał mi sens istnienia
Boję się swego niewidzialnego kata
Siedze cicho w lochach potępienia
autor
Adulka1988
Dodano: 2008-12-18 00:17:47
Ten wiersz przeczytano 722 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Jeśli życie nas nie rozpieszcza wtedy się boimy -
jednak trzeba przezwyciężyć ten strach, bo jak żyć
będziemy? (nie masz gg więc tu muszę w słowie
szczerości literę r zgubiłaś) i więcej się nie bój!