Ból!
"Pisać to znaczy odbywać sąd nad samym sobą." - Henryk Ibsen. Uczulam czytających na rymy rzeczownikowe, które były od początku w założeniu wiersza.
Ubywa twórców na naszym Beju,
trzeba by szukać nowego miejsca.
Język hołubić mój drogi Reju,
mam jeszcze w barku łyczek szaleju.
Gdzie masz swe łoże twardy Madeju,
szukajcie wszyscy w niebycie przejścia.
Brakuje nieco już w wersach kleju,
wyciągam z szuflad wiersze bez celu.
Jakże krzyczało pióro za młodu,
teraz mi krwawi i szuka zejścia.
Znaki zostały - sprawdź na rozdrożu,
a ja nie widzę żadnego mostu.
Chyba zabraknie pełni zachwytu,
zapadł powoli wyrok odejścia.
Nic nie napiszesz - brak kolorytu,
pozostał cierpki smak niedosytu.
Wnuczkę zapytam Ona w mym nicku,
siłę mi dała tworzywo w częściach.
Zamknij się dziadku, na swoim strychu,
nie rób poezji proszę obciachu.
Czytaj Norwida, żeglarz u steru,
przerósł epokę w przyszłość On wejrzał.
Tacy się rodzą, raz na kamieniu,
buławę nosił na swym ramieniu.
Pisali inni myślą po cichu,
lirykę prali - mur okrucieństwa.
Wiatr posiał w zwrotki nasz wieczny
Zbychu,
skończył jak zawsze - żal - przy
kielichu.
Można by mnożyć wszystkich u progu,
co chcieli dotknąć strof
człowieczeństwa.
Jakże więc trzymać, cugle nałogu,
by coś przekazać ludziom i Bogu.
Kręć, proszę bardzo, sterem pomału,
litery wikłaj w szał zaprzeczenia.
Pocałuj stułę konfesjonału,
jak blisko będziesz, super banału.
"Jestże się poetą, czyli raczej tylko bywa się?" - Cyprian Kamil Norwid.
Komentarze (174)
Tomeczku drogi ja nie odnosiłem się do Twojego
avataru, tylko do treści komentarza. Ale widzę że
jednym i drugim doskonale władasz.
Trzymaj się...miecza.
Najeczko, nie smutam już po tych słowach, jakbym mógł!
Ale co bolało nadal boli.
Pozdrawiam czule w uścisku.
Annya mam wiersz o Maryśce może kiedyś puszczę
tytuł chyba "Psyche i Marycha". Dziękuje
że Aniu zajrzałaś, trochę mi raźnie, ależ ja Was
kocham!!
Miłego czwartku.
@anula-2
No i teraz odejde przez Ciebie z beja, jak mogles
nazwac moj miecz szabelka:))
Pisz Grzegorzu pisz nie smutaj...z różnych powodów
autorzy odchodzą z Beja...a tutaj można poczytać i
pisać o wszystkim...piszemy dobrze i słabiej,bo nie
zawsze wena podsuwa nam cudowny temat i piękne
wersy..i niech nas cieszą chwile spędzane
razem.Pozdrawiam serdecznie.
Dobry,
będzie dobrze, poezja jest jak narkotyk - zawsze wraca
z Maryśką :)
Jagódko skoro o niczym to znaczy jest złe, gdybym
napisał o pustej butelce, czy orzechu włoskim, to
byłoby dobre? Pisze o Nas i o naszej sytuacji na
Beju, jest o czymś - jest. Piszę o sobie bo mam
wątpliwości - jest o czymś - jest.
Najgorsze jest to że większość tych wątpliwości
nie podziela i to mnie boli.
Miłego dnia Jagódko.
Ignotus niczym nie różnię się od innych, każdy ma swój
kamień u szyi, może mój właśnie mnie pociągnął
w dół. A Twoja strofka przedniej jakości, podziwiam
i dziękuje za otrzeźwienie.
Pięknego dnia.
Tomku nie potrafię się tak zaprogramować jak Ty, to
jest tylko sztuczna Twoja poza literacka, ale w duszy
jesteś tym kim jesteś. Dlatego proszę nie potrząsaj
szabelką bo Ci wypadnie z ręki.
Trzymaj się i graj Swoje.
Aniu smutno mi Boże, słuchając tych słów, wiem chcesz
nas pocieszyć, ale chyba jest to stała tendencja
odchodzenia od pisania. Zauważyłem to nie tylko u nas.
Pisałem kiedyś na FB miałem po kilkadziesiąt polubień
teraz dwa, trzy. Smutno mi
nadal Aniu, nie pomogło.
Dobrego dnia Aneczko.
"Sztuką jest pisać dobrze o niczym", a w Twoim wierszu
niby o niczym, a ma sens i czytałam z ciekawością.
Pisz i dla wnuczki (wszakże od Niej pióro dostałeś)i
dla nas (czytaj: dla mnie) Pozdrawiam.
ze zmurszałych mostów nad rzeką słów
patrzę na wiry ich znaczeń
z kamieniem u szyi lot głową w dół
czy świat potrafi inaczej?
@anula-2
U mnie tez przegralas, nigdy nie bylem peelem i nie
bede. O sobie to moge w pociagu z podroznym
porozmawiac,a na beju jestem... kim nie jestem zyciu
:))))
pisanie to potrzeba serca, a przy takim upale można
się łatwo wypalić. Poza tym to okres wakacyjny.
Jeszcze wrócą dobre dni beja! Wierzę w to. Inna
sprawa, że po prostu się wykruszamy w naturalny sposób
(Boże, ile poetów z beja odeszło już do
wieczności...)
Dziękuje Ryszardzie że się nad problemem
zatrzymałeś, to już dużo, może nie uciekniesz
jak inni ha ha. Wierz, nie do śmiechu mi, ale czasami
chciało by się trzasnąć łapą w stół i
iść stąd gdzie pieprz rośnie.
Trzymaj się.