W borze

Wyważone każde słowo, to mi się podoba. Drzewa
wypuszczają boczny pęd... i będzie optymizm, czego
autorowi życzę.
Pozdrawiam serdecznie.

Ładnie pozdrawiam serdecznie :)

Jeśli drzewa to wiersze - nie ma co mówić o "jakości
boru". Każde z tych "drzew" ma inną jakość. Ten mi się
podoba. Ale nie mogę Ci obiecać, że będzie mi się
podobał następny.

Świetny wiersz, zaplatany pośród innych, wyróżniający
jak uschły pień w bukowym borze... Pozdrawiam Cię
serdecznie Sławomirze :)

Cieszę się, że mogę Ciebie znów czytać. Klasyki na
portalu coraz mniej. Kiedyś napisałem wiersz, w którym
pisałem, że z wiekiem ludzie upodabniają się do drzew.
I tak właśnie odczytuję Twój wiersz. A wszystko
oczywiście w Twoim lekko smutnawym i odrobinie
dekadenckim klimacie.
A propos, przeczytałeś ostatni, więc trafiłeś na
biały. Poprzednie to klasyka.
Pozdrawiam Sławku. :):)

...ależ poetycznie...ja tu widzę i karoserie i wnętrze
Porsche...trzeba złapać parę głębokich oddechów i do
przodu...pozdrawiam Sławku.

Świetny, metaforyczny wiersz. W tym borze jeszcze
wiele zdarzyć się może, czego z serca życzę.
Pozdrawiam serdecznie, dużo zdrówka...

Moim skromnym zdaniem treść się broni
, więc wierszowi daleko do agonii. Miłego dnia
Sławomirze:)

Ciekawie, tylko skąd ten pesymizm? Może wiosna rozgoni
ponure myśli. Oby...
Pozdrawiam ciepło :)

Witaj po dłuuuugiej nieobecności.

Z takim pesymizmem to na tych stronach ostatnio
'na bogato'.

A szkoda, i smutek się udziela.

Czekam jednak na zmianę klimatu i tutaj...

Uśmiech, pozdrowienia i podziękowania za pamięć./+/

Wiersz,
refleksyjny,
z ogromną przyjemnością przeczytałam,
pozdrawiam serdecznie:)

życzę szybkiego powrotu optymizmu :) pozdrawiam z +:)

Świetny, metaforyczny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)

Silnik stary ale najważniejsze, że jeszcze działa i
się kręci i wykręcił dobry metaforyczny wiersz pełen
refleksji nad istotą życia i powolnego wypalania
się...W tym borze jeszcze tętni...:)
Pozdrawiam Sławku i fajnie, że jesteś :)

To nie o lesie, a o życiu.
Każe się zastanowić.