Boso przez Sopot

Wyobraźnią można dużo :)

Też bym chciała tak pobiec, Jezu jak ja bym
chciała......... Przepiękny wiersz.

Z zadumą nad mijającym czasem...dobrze,że można
marzyć...

I za złą chwilą można zatęsknić, gdy ta wspomnieniem
młodości. Ot, rozterka.

rozumiem, ze sniA się trzy rzeczy; Sopot, boso, sama,
a rano się budzisz i słyszysz... stad te
wspomnienia-marzenia. Nie tylko Twoje, Krysiu... Nie
tylko. Wiersz ma ładna rytmikę, aż chciałoby się
boso...

Byłem w Sopocie ponad 20 lat wstecz.....było
cudownie...dziekuje ze dzis ujrzałem twoimi oczami
Sopot....
pozdrawiam...

Piekne marzenie,,,moze sie jeszcze
spelni,,,pozdrawiam z daleka.

Fajne wspomnienia ujęte w wiersz podoba się pozdrawiam
:)

jeżeli tak bardzo chcesz to nic trudnego na jawie czy
we śnie, przecież wszystko jest możliwe. pomyśl dluzej
jak tam pieknie, tuz obok ukochana osoba, biegnie za
toba by pochwycic w ramiona i namietnie ucałowac...

Wspomnienia pięknie opisane....
A Sopot wciąż Ciebie nimi czeka...
Do niego bliżej dziś, jak dalej...
Przybiegnij choćby boso, bo czas ucieka

marzenia gdy im odrobine pomozemy lubia sie spełniac
tez...

Młodość zawsze jest piękna z perspektywy czasu,
chociaż. nam się mogło wtedy wydawać ze jest inaczej

Kiedyś było Ci widać źle, a teraz pragniesz tamtej
młodości, bo pewnie tamte problemy były banalne. Jaka
by nie była ta młodość zawsze do niej wracamy.

Biegłaś blisko mnie , może Ci się jeszcze przyśni
drugi piękny sen . Pozdrawiam

Ja też kiedyś biegłam boso przez miasto, ale to był
Koszalin, i lał deszcz, a ja się śmiałam i byłam
szczęśliwa:) pozdrawiam serdecznie.