Brak ideałów
Zawiści wokoło pełno,
w morzu jej wszyscy toniemy,
nikt tego nie chce naprawić,
każdemu lepiej być niemym.
Mózg wyprany do czysta
po prostu przestał pracować,
na świecie brak ideałów
by można ich naśladować.
Zamiast czas swój marnować
ucząc się, wiedzę zdobywać,
wypij kawę, wypal szluga,
nie daj głupocie pogrywać.
Nie śpiewaj akapella,
graj akordami prostymi,
wtórując kociej muzyce,
udawaj, że jesteś z nimi.
Sprzeciwiać się nie łatwo,
jeden w tłumu nie wygra,
pośród fałszywych tonów,
z "betonem" nikt nie poigra.
Tu żyć jest bardzo trudno,
racje należą do winnych,
zabieram swoje manatki,
idę do pracy u innych.
Komentarze (13)
Niestety coraz mniej dobry wzorców
na tym świecie Teresko,
jesteś dobrą obserwatorką.
Serdeczności przesyłam
Grażyna:)
Nie ma na świecie ideałów, za to idoli mamy w 'pydę'
Wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma. Pozdrawiam :)
dobry przekaz ...smutna rzeczywistość
pozdrawiam :-)))
Bardzo smutna rzeczywistość.
Coraz więcej zła w ludziach.
Pozdrawiam serdecznie.
bardzo dziękuję tym, którzy do mnie napisali,
zagłosowali
Smutna i bardzo prawdziwa refleksja.
Poruszająca refleksja. Pozdrawiam serdecznie
Prawdziwy, mądry przekaz. Pozdrawiam:-)
Wiersz bardzo dobry na czasie, prawdziwy. Już nie
mówiąc o ideałach, ale przyzwoitość gdzieś się
zagubiła, co nie modne, niewygodne. Ale mimo wszystko
wierzmy w dobro i niech się rozwija.
Pozdrawiam serdecznie.
Dobrej nocy.
nikt idealny nie jest
nawet ze świecą ideałów się nie znajdzie,w każdym
zakątku świata jest tak samo jedynie trochę więcej
kasy a gdy ją masz to już panem jesteś wszędzie w:)
Takie jest życie. Nie zawsze możemy je zmienić.Często
musimy je zaakceptować. Życzę miłego dnia.
Bardzo prawdziwy, mądry wiersz!
cieplutko pozdrawiam:)
Sklania do refleksji pozdrawiam