Bukiecik wiosny
Jeszcze wtulona w chłodną pierzynę
dzwoni na anioł. Strunami brzasku
dreszcz łzami nocy po niej przepłynął.
Akurat szpilki sosnowy las wzuł
gdy siała zapach w majowych bruzdach.
Promyk w źrenicach niecił jej pożar,
wybuchał tęczą, wiatr ją wyhuśtał
skargą wśród liści, tańczył z nią w
zorzach
uliczne tango, z bladym włóczęgą,
całował, pieścił kielich - niezdarny.
Popatrz, kochanie w lato pobiegną,
tylko bukiecik wiosny dziś daj mi.
Komentarze (42)
Już tęskno za wiosną, zima doskwiera bielą.
Pozdrawiam.
;)
Piękny wiersz, a rym "brzasku - las wzuł" po prostu
przedni:))
Taka u Ciebie ta wiosna pożądana... bo ta Twoja
przyroda tak zawsze pełna życia. Pozdrawiam.:)
Skąd Ty czerpiesz takie słowa? Cudnie opisujesz
naturę, cudnie. Pozdrawiam
Bardzo pięknie napisałaś, Stello-Jagodo...taki swojski
kobiecy klimat, dużo pięknej przyrody, w tle z
bukiecikiem wiosennym...bardzo pięknie napisałaś.
pozdrawiam serdecznie. dziękuję za odwiedziny na moich
wierszach.
miłego dnia...
niesamowity i czarujący ten bukiecik - ciepło i...
pozdrawiam
Jak zawsze - romantyczna, lekka liryka :)
Piękny ten bukiet.Pozdrawiam
Bardzo fajnie! Pozdrawiam!
Ooo! jak mało chce ..tylko bukiecik:)Pogratulować
..wszechstronnego warsztatu pisarskiego,czasami
podpatruję.Pozdrawiam Jagodo:)
ładny bukiecik... :)
Ładne przerzutnie itd... zaczarowany bukiecik :)
nic się nie zmienia Ewo...cudownie, pozdrawiam
serdecznie:) miłego
Przepiękny bukiecik.
Pozdrawiam serdecznie.
Umiesz zatrzymać i zauroczyć czytającego mhmmmmmmm, a
jeszcze jak ktoś ma wyobraźnię ojjjjj to jest
dopiero:)
Ewuniu piękny bukiet wyczarowałaś…
Pozdrawiam bardzo serdecznie i z uśmiechem:)