By iść...
Człowiek rodzi się po to,
by iść w drogę...
piechotą,
by jechać, by wlec się,
by pędzić
i, choć ciągle pod górkę,
nawet wiatr staje
murkiem,
żadna siła go nie jest w stanie
uwięzić...
Też zostałam "wyróżniona" zakazem pisania komentarzy - wolno mi jeszcze pisać wiersze i głosować. Jak by nie patrzeć, zawsze to dwa do jednego... :)
autor
annael
Dodano: 2007-09-29 00:03:52
Ten wiersz przeczytano 1416 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
I w tym tkwi siła człowieka, że jak Syzyf nigdy się
nie poddaje.
a mi się podoba...z wierzchu banalna rymowanka ale
zawiera kilka istotnych prawd....tylko ostatnie zdanie
("żadna siła nie jest go w stanie uwięzić") zupełnie
w/g mnie oczywiście psuje płynność wiersza,po prostu
nie współgra z resztą....
mnie się właśnie wydaje ze uzycie ,,by" ma właśnie
podkreślic jak często zapominamy przystanąc i
zastanowic się choc na chwilę ,dla mnie przekaz dosc
jasny..
nie wiem czemu pojawia sie krytyka.."by" moim zdaniem
pasuje, no bo jak inaczej je niby wyrazić? mi pasuje
całkowicie..
akurat potrzebowałem takiego wiersza...czasem trafiają
się przeszkody, pojawiają się łzy...te przeszkody nie
muszą dotyczyć miłości...mogą np szkoły...nie można
się poddać, choć czasami jest tak trudno...są jednak
Ludzie, którzy w nas wierzą i zawsze pomogą...i choć
łzy płyną warto walczyć dla Nich, bo wierzą...
Grunt to isc przez zycie twarda stopa...niczym sie nie
martwic...życ realistycznie,ale nie odbiegac zbytnio
od marzen...pięknie...
Iść zawsze do przodu-słowa banalne niby-a treść taka
ważna w życiu...
Krok za krokiem... z tego buntu wszelkie przeszkody
padają!