By nie wpaść w marazm

By nie wyjść z wprawy,
i nie wpaść w marazm.
Napiszę łzawy,
wiersz, i to zaraz.

Łza się poleje,
serce zaboli.
A niech się dzieje,
smutek do woli.

Życie jest smutne,
nie żartobliwe.
Stąd są okrutne,
słowa, nie tkliwe.

Łza dalej płynie,
wartkim strumieniem.
I nie zaginie,
razem z cierpieniem.

Ja dalej tworzę,
wers już rozpacza.
Jest coraz gorzej,
ból nie wybacza.

Łza bardziej krwawi,
krzyk trwogę wzmaga,
Już mnie nie bawi,
głupia odwaga.

Kończę pisanie,
drę kartki białe.
Durne zadanie,
było zbyt śmiałe.


Szloch gardło dusi,
spazmem targany.
Nic mnie nie zmusi,
być opętanym…

autor

Grand

Napisany: 2022-08-22 Dodano: 2022-08-22 09:54:33

Ten wiersz przeczytano 469 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie