Być
To nie jest wiersz o mnie...
Chcę zrobić krok w przód
Przepaści się jednak boję
Wokół jest pułapek w bród
Więc niezdecydowana stoję
To nie przystoi dorosłej kobiecie
Ale cieszyć się od dawna nie umiem
Czuję się obco w tym okropnym świecie
I własnych myśli nie rozumiem
Każdy patrzy na mnie wrogo
Mijając na ulicy bez słowa
Czas płynie, nie czeka na nikogo,
Za mała na to wszystko moja głowa
Na nic twoja pomoc daremna
Kto inny nauczy mnie żyć
Zniknie dziura ciemna
I sensu nabierze słowo „być”.
Nisia
Komentarze (2)
wiersz interesujacy i w dobrej formie
sporo jest nie zdecydowanych osob
co nie umieja podiac nawet malenkiego ryzyka tylko
czekaja co los przyniesie a zycie plynie i w ten
sposob niekiedy traca szczescie co obok przechodzi bo
boja sie ten krok zrobic by wyjsc na przeciw
piekny wiersz... brawo :)