Być celem

Na cmentarzu niespełnionych marzeń
ktoś mi ciągle znicz nadziei pali
słyszę szepty rozmodlonych oczu
wypełnione światłem zmartwychwstałym
więdną kwiatem pobielałe grusze
w klękających przed Obliczem sadach
one przecież także mają duszę
to zaleta jest czy może wada

tak jak nie ma nieszczęść nieskończonych
tak kalectwo trwania umrzeć musi
noc się skończy po niej dnia nie będzie
potem wszystko do niebytu wróci

na cmentarzu niespełnionych marzeń
znicz nadziei zgasł umarły oczy

jestem celem do którego serca
niepojętość zmartwychwstania kroczy

autor

Mirosław Madyś

Napisany: 2014-03-02 Dodano: 2021-04-03 08:16:12

Ten wiersz przeczytano 1370 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie