caelo descendit *
dla M.S.
w podróży przez życie spotykamy ludzi,
prócz zwykłych, nijakich - wewnętrznie
bogatych, którzy żyją pięknie.
z mądrością, spokojnie (a ja znów na
wojnie).
wiodą po meandrach - mi wieszczy
Kasandra.
mogą zdziałać cuda, gdy ludzka obłuda
sięga dna i skrzeczy, obmierźle
złorzeczy.
nieziemscy i ziemscy w życiowych
prawidłach.
ciągle nie pojmuję, gdzie chowają skrzydła.
* z nieba zstąpienia - tłumaczenie tytułu z łaciny.
autor
Elena Bo
Dodano: 2017-11-22 18:22:17
Ten wiersz przeczytano 1867 razy
Oddanych głosów: 45
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (87)
Wpadam ponownie aby z powodu braku nowego wiersza
zapytać o zdrowie. :)
Ładnie o tym że pośród zwykłych ludzi czasem spotykamy
anioły...
Pozdrawiam Elenko i dzięki.
ciekawe wynurzenia
Bardzo podoba sie wiersz, wlasnie, gdzie chowaja
skrzydla?
Pozdrawiam Elenko.:)
Obłudnicy kara ich nie minie...
Z przyjemnością...
:)
Jeszcze raz pozdrawiam w ukłonie!
...wiersz bardzo na tak... zaciekawił... Pozdrawiam :)
Dziękuje Elenko za odwiedziny...Dobrej nocki życzę,
buziole zostawiam;)
Kochani Dziękuję :)
Dobra refleksja w ładnym wierszu.
Miłego wieczoru:)
Samo życie.Dobra refleksja.Podoba mi się.Pozdrawiam
serdecznie.
O! przegapiłam :) podoba mi się pozdrawiam Elenko
Kochani dziękuję za zajrzenie. Niektórzy żyją jak
anioły a jeszcze inni jak anioły wygladają. Połączenie
tego daje chyba prawdziwego Anioła. Mam taką wizję,
jak sie sprawdzi dam Wam znać :)
Eleno ja Ci nie odpowiem, nie jestem aniołem ;) ale
też chciałabym wiedzieć :)
z podobaniem, pozdrawiam
Czytała już wcześniej i glosowałam.
A wiersz bardzo się podoba i intryguje :)
Pozdrawiam Elenko :)