Chaber i mak

Delikatny polny mak kołysał się w zbożu
w morzu zielonego zboża.
Wiatr nim kołysał leciutko,
deszcz spłukiwał z niego smutki.
Płatki maku czerwieniły się w zbożu.
Jak plama krwi
na zielonej łące.
Jak płomień
który ogarnia spragnione miłości serce.
Aż nagle obok wyrósł modry kwiat
pospolity chaber chwast.
Zaszumiało zdziwione zboże,
zakołysał się lekko mak.
Odtąd razem chaber i mak
kołysani leciutko wiatrem
słuchali opowieści śpiewanych przez świat.
Byli jedną plamą czerwono-błękitną
stanowili całość, tak pięknie rozkwitłą.
Aż do dnia w którym usechł mak
zaraz po nim uschnął błękitny śliczny kwiat
mały chaber - pospolity zwykły chwast.
Zaszumiało zdziwione zboże
zaszeptało... jak to tak?...

autor

kolorowa111

Napisany: 2010-05-11 Dodano: 2010-08-22 19:27:19

Ten wiersz przeczytano 1469 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie