Chciałabym...

Nic trudnego, są paralotnie ... można odlecieć.
(+)

a może do tego nie są potrzebne skrzydła a
wiara...pozdrawiam...

genialny wiersz! Obrazuje to, co z pewnością nie tylko
ja czuję... Pozdrawiam.

Ja nie..już nie..Nie pragnę latać..nie pragnę
spadać..Im wyżej się wzleci, tym boleśniejszy
upadek..Wolę po ziemskim padole chodzić.."Myślalem
oto, głupi, że mam w ręku niebo..żem nad przestrzenią
wielką, nad kosmosem górą..chciałem trwać wiecznie w
czasie i drwić sobie z niego..jak Ikar ścigłym lotem
zmagać się z wichurą.. Wyżej, wyżej! O cudne lotu
upojenie! Już słońce ku mnie złote wyciąga
ramiona..już, już w zasięgu ręki postać twa
wyśniona..oczy wypełnia wielkie, jasne
zapatrzenie..Teraz spadam wirując, a podcięte
skrzydła..nieprzydatnie łopoczą martwe i uschnięte..W
dół, na spotkanie ziemi zwracam twarz zastygłą..a w
myślach słowa, słowa nigdy nie poczęte..." M.

oj chciałabym, pewnie nie Ty jedna, marzyć tylko
pozostało, lecz marzenia jednak mało.

piękne pragnienia, niech one doczekają nuty
spełnienia- tego z głębi serduszka życzę....
Pozdrawiam Ciebie Isanko bardzo serdecznie i pogody
ducha życzę....

też chciałbym mieć skrzydła i na to wszystko z góry
popatrzeć obojętnie.

Marna rymowaneczka a głosów multum mam nadzieję że
będzie dwadzieścia bo taki gniotulek nie może być
niezauważony.

witaj Isano, twoje marenia są piękne, życzę Ci ich
spełnienia. pozdrawiam.

Tak, tak, ostatni wers nie czytam. Nie trzeba być
Ikarem, w górach ze szczytów można podziwiać naszą
ziemię :)

Czerpmy z życia to co najpiękniejsze, ładnie:)

Bardzo ciekawy ten wiersz, a dobrze się składa że
chociaż możemy o tym pomarzyć, co nie jest bez
znaczenia, gdyż nasze życie na naszym ziemskim padole
przemija zbyt szybko...wiersz daje dużo do
myślenia...powodzenia

dużo by sie chcialo, ale mało można... ale marzyć
warto

Wiersz ładny, ale wykasuj ostatni wers ;)

podpisuję się pod tym wierszem -też tak chcę:)