Cherubin i perły

Rzekł cherubin: Dobry Boże
Pójdę tam, na chmurkę
Taczki wezmę i w nie włożę
Ślicznych pereł górkę

Perły będę rzucał wiosną
Gdzie las, pole, rzeka
Niech z perełek tych wyrosną
Dobra dla człowieka

I tak sobie perły sieje
I wesoło śpiewa.
Nagle zamarł – Co się dzieje?
Trafiam wciąż do chlewa ?

Rezygnuję, ja chromolę
Ja ambicje miałem lepsze
Pełne taczki oddać wolę
Niż słać perły między wieprze.

autor

AnDante

Dodano: 2006-03-08 11:06:41

Ten wiersz przeczytano 630 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie