Chleba naszego

Dobrze, mądrze napisane i módlmy się o ten chleb, bo
on tak cenny jest.

Warto szanować to co nam dane.
Oby wojna nie nastała...

Gdzie poszanowanie chleba naszego powszedniego,
którego uczyli nas ojcowie i
dziadowie...przerażające...świetny tekst :-)Pozdrawiam
:-)

Jaki uroczy awatar :)

Widzę ze zmieniłeś swój imaż i tematykę wierszy. Co
bardzo mi się podoba, choć tamten był okey. Dwa
ostatnie wiersze malina. + i Miłego dnia.

Oby nam go nigdy nie brakło...a wojny czas na świecie
niech się skończy.Pozdrawiam Leonku.

U mnie chleb się nie marnuje. Resztki kroję na bardzo
malutkie kawałeczki i dwa razy dziennie
/ rano i wieczorem/ wrzucam z balkonu do oczka
wodnego. Zimą suszę i wykorzystuję od wiosny dla moich
rybek... A Twój wiersz fajny, może zmusi niektórych
do myślenia, nie tylko odnośnie chleba...Miłego dnia.
Pozdrawiam...

U nie tez jak u Ewy i Romy...Do tej pory upadnięty
kawałek chleba podnosi się z ziemi i całuje.Ale to się
wynosi z domu rodzinnego;) Ładny awatar.

Dobre przesłanie wiersza, poruszające:) w

Dobra nauka. Pozdrawiam

Wiersz potrzebny, faktycznie mając pełne półki
towarów, chleba pod dostatkiem nie szanuje się
jedzenia. Kanapki lądują w koszach na śmieci, chleb w
śmietniku. A mnie podobnie jak Ewę mama nauczyła
szacunku do chleba i u mnie się nie marnuje. Wszystko
wynosimy z domu. Miłego dnia:-)

bardzo dobry, pouczający. Chleb i szacunek- to
podstawa

Dobry wiersz, naucza, że chleb trzeba szanować :)
Ewunia, widzę, że Twoi rodzice mieli takie samo
podejście, jak w moim domu:)

Rodzice mnie nauczyli, że gdy chleb spada na podłogę
to nalezy go podnosiesc i pocałować.
Oby go nie brakowało nikomu

Pozdrawiam :*)

Mnie nigdy nie zabrakło,ale okruszki zbieram z
talerzyk. Bardzo dobry wiersz z puentą +. Pozdrawiam
serdecznie, miłego dnia życzę.