Chłód
rozbierz mnie z myśli
poukładaj jak puzzle
czerń bielą nasącz
wytnij obraz z ram opraw
wytrawnie w ciepło skóry
zdejmij z sukienki chłód
uśmiechem przykryty
odsłoń zapomniane
słowa
rozbierz mnie z myśli
poukładaj jak puzzle
czerń bielą nasącz
wytnij obraz z ram opraw
wytrawnie w ciepło skóry
zdejmij z sukienki chłód
uśmiechem przykryty
odsłoń zapomniane
słowa
Komentarze (12)
Witaj,smutno i tak prawdziwie,a zarazem czuje jakąś
nieuchronność która dotyka tak wiele
istnień,serdecznie pozdrawiam
Czy Marsjanie są w stanie zgłębić skrytą naturę Wenus?
Pozdrawiam:)
zdejmij z sukienki chłód
uśmiechem przykryty....i otwórz serce...
zrób to, a stanę się sobą... tylko czy ktoś podoła
takiemu wyzwaniu?
Jakie piękne słowa, poukrywane. Chyba nie warto. Atmo
ładny wiersz, czytam sobie parę razy...
opraw, pokusiłabym się umieścić w nowym wersie .
Piękny wymowny wiersz o uczuciach :)))
rozbierz mnie z myśli -pięknie to ujęłaś, z resztą nie
tylko to mi się podoba , pozdrawiam
bardzo wymownie, pod maską uśmiechu chłód i tęsknota
za bliskością,super
Bardzo fajnie! Pozdrawiam!
Witaj,,ile wymowy w tych wersach,serdecznie
pozdrawiam++
słowa schowane są takie chłodne i
zapomniane...pozdrawiam ciepło