Choroba
Choroba nęka cały świat
tu umiera siostra tam brat
ona ma magiczną moc
zastanów się człowieku
czy przeżyjesz noc
która trwa wieki
powoli zamykam powieki
czuję jak serce słabnie powoli
jak w piersi mocno mnie boli
brak znów powietrza
brak mi teraz tchu
widzisz kończę się tu
powstrzymaj smutek
powstrzymaj łzy
ja odchodzę zostajesz ty
nie myśl że jesteś panem tego świata
to robak naszym ciałem włada
ma on siłę i tajemną moc
wie jak wykończyć każdego przez noc
więc oczy podnoszę błagalnie ku górze
i wołam w cierpieniu
Panie wspomóż moją duszę
w Tobie nadzieja w Tobie pragnienie
zlituj się to ukoi moje cierpienie
Autor Waldi
autor
waldi1
Dodano: 2016-06-13 07:02:19
Ten wiersz przeczytano 1384 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (27)
Póki co, to deszcz pada na złych i dobrych, oraz
słońce świeci złytm i dobrym, lecz drzewo, które nie
wydaje dobrego owocu wycina się z czasem i wrzuca w
ogięń. Tak mbędzie prz końcu świata wyjdą aniołowie i
..............Mat.13:47-50.
choroba, ból, śmierć
to kolej naszego tu życia
nikt tu nie jest na wieczność
pozdrawiam:)
Nie ma ludzi zdrowych, każdego jakieś "choróbsko"
dotyka...i to jakby nasze wyposażenie na wszystkie
lata...jest trż końcem wszystkiego...dajesz powód do
rozmyślań...pozdrawiam po powrocie, miłego dnia
Cierpienie jest wpisane w życie tak szczęćie i
miłość...piękna refleksja..pozdrawiam miło:)
Prześliczny mądry przekaz
Ps.
Waldi1 Dziękuję za bardzo konkretny komentarz
Pozdrawiam Serdecznie
Podoba mi się. Tak prawdziwie..pozdrawiam:)
Refleksja o śmierci.Towarzyszą jej emocje i
modlitwy.Pozdrawiam autora.
Ciemną nocą zwykle dzieje się najwięcej.
Bardzo smutny,ale takie nasze życie.Pozdrawiam.
świetny, refleksyjny o śmierci...bardzo celnie z tym
robakiem:) pozdrawiam
Pięknie Waldi. Sprawdziłabym ukoi :)
Pozdrawiam! :)
Witam wszystkich Was ..po powrocie ..wycieczka
udana .. było super ..