,,Chroniczny Lek

Chroniczny lek
Dawno popelnil
Samobojstwo
Powiesil sie
Na sznurze
Bezsilnosci...
BO nikt
Nie wierzyl
W brutalnosc
Upadku...
Obojetnosc
Parabola emocji
Monotonia cierpienia...
Mial wybor
Dwie drogi
Skrzyzowanie mysli
Wybral prostsza...
Nie potrafil
NIe chcial
Nie umial?...
A wystarczylo
Otworzyc ludzkie
Wnetrznosci
By w zgielku
Flakow ...
Odnalesc serce
Nawet zgorzkniale
Czule wspolczujac
Rzucilo by mu
Kolo ratunkowe...
Umarl budujac
Forsowne barykady
Bez nadziei
Bez powrotnie
Bez walki...

autor

Babilona

Napisany: 2006-11-15 Dodano: 2006-11-15 16:13:50

Ten wiersz przeczytano 553 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie