CHWILA ZADUMY NAD…

Przechadzam się
swoimi dłońmi
muskam łany zbórz
Serfuję
ale nie przepadam aż tak
za widokiem mórz

Rzucam morskie myśli
nadchodzi pora się powspinać
Czuć halny pomiędzy palcami
rzeczywistość naginać

Słucham
co ma do powiedzenia
delikatnie świszcze
Oczekuję go
tak jak tłum
oczekuje na swe bożyszcze

Promienie słońca się leją
nagrzewając górzyste stoki
Zbawiennie to wpływa
na me rozkładające się zwłoki

autor

depechmaniac

Dodano: 2009-09-20 22:10:48

Ten wiersz przeczytano 538 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie