Ciemna zasłona przyrody
Rzeki żywią się fetorem
Śmierć zagląda w oczy rybom,
Środowisko krzyczy chore
Za niemocy brudną szybą.
Śmieci panoszą się w lasach
Mech utracił swoją zieleń,
Zając wesoło nie hasa
Zagłada swą przyszłość ściele.
W smutku drzewa pogrążone
Ptaki płaczą w ich koronach,
Piękną przyrody ikonę
Objęła ciemna zasłona.
Spokój zakłóca budowa
Kona zwierzyna w cierpieniach,
Człowiek w pustych zawsze słowach
Krajobrazy wszystkie zmienia.
Pora na opamiętanie
Przyroda nie może czekać,
Warto poświęcić się dla niej
Jej życie, życiem człowieka.
22.06.2007 Zenek13
Dodany: 20.09.2007
Komentarze (16)
Masz rację...przyroda umiera...a czymże będziemy bez
niej?...opisałeś szarą rzeczywistość ale czy wszyscy
chcą poświęcać się dla niej?...smutne