Ciemność

Ze wszystkich spraw na pozór radosnych
Widziano jedynie kolor dźwięków sosny
Kolor jednak szybko jest zapominany
Gdy przez dłuższy już czas nie jest widziany

Wtedy się słońce czarnym płaszczem zasłania
Aż do nocnej ciemności nastania
Kolor dźwięków niezapisany we wspomnieniach
W próżniową pustkę szybko się zmienia

Źle gdy nie ma nic - to definicja samotności
Takie są tylko konsekwencje bezradności
Poza tym świat na szarą barwę się maluje
A życie obserwatora w drobny pył się rujnuje

Smutne ponure te wszystkie są sprawy
Jest cisza - idiotyzmem jest robienie wrzawy
Milczeniem barwy wszystkich dźwięków okryte
To są realia - tu nic nie jest mitem

Tak te ciemności i milczenie zostaną
Martwy ciąg zdarzeń dla przyszłości powstanie
Rozprysną marzenia łzy duszę zranią
A inni z tych wydarzeń tylko kopią zostaną

Te dźwięki sosny jednak nie istniały
A barwy inne pokazać będą się bały
To co nieobecne - jakby nie istnieje
To zapomniane i giną nadzieje

autor

TaJeMnIcZa

Napisany: 2004-11-07 Dodano: 2004-11-07 15:25:20

Ten wiersz przeczytano 549 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie