cisza i zgielk

milczę głosem niezdarnym
milczę nie słysząc słów własnych
milcząco zasypiam przy stole płacząc
nad połamaną butelką
niewiedzę taktów przebrzmiałych
i niema już śladu
po zeszłym spalonym słońcu
milcząco śpiewam o śmierci
milczący sen opowiadam
milczącym jestem i smutnym
na koniec
milczeniem zamilknę
po wszystkich nie słyszeć nic więcej
milczeniem mym przerwę
tą ciszę

autor

13-13-13

Napisany: 2009-09-06 Dodano: 2009-09-07 00:28:18

Ten wiersz przeczytano 702 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie