w ciszy
to nie w wyrazach mieszka prawda;
nie w słowach pasmo uczuć drży.
w kadrze jest tło - za pierwszym planem;
jak w niemym kinie milkną sny.
mowa krzykliwie obiecuje,
a gładkie zdania w eter mkną...
reżyser role wartościuje
- drugoplanowi z tyłu tkwią.
umilkną kwestie, wyraz oczu
i autentyczność gestów trwa.
zamiast wsłuchiwać się, chcę poczuć
ciszę, co szczerość w sobie ma.
Komentarze (10)
Ups..PODKREŚLIĆ :)..
Kiwam jak DoroteK.."Odejdźcie wszyscy..mnie potrzeba
ciszy.." "Ciszę" można jeszcze w jakiś sposób
podreślić np. przez użycie znaków interpunkcyjnych czy
osobny wers.. M.
pokiwałam głową ze zrozumieniem; bardzo mądry, dobrze
napisany wiersz
Tak, zaczytałem się, ciekawe spostrzeżenie - prawda, a
raczej cała prawda, to korelacja komunikacji werbalnej
i niewerbalnej. Fajnego masz awatara na poezji.pl
Pozdrawiam:)
Wartościowy wiersz - piękne myśli:) Pozdrawiam.
O, bardzo pozytywnie zaskoczył mnie ten wiersz. Jeden
z lepszych, jakie ostatnio przeczytałam na beju :)
Ladnie.Podoba mi sie:)Pozdrawiam:)
podoba się:-)
pozdrawiam;)
Bardzo fajny wiersz, dobrze się czyta, jest rytmiczny,
płynny i ma ciekawe podejście do tematu:-)
Ładny wiersz. Pozdrawiam.