Co będzie ze mną
A co będzie ze mną,
gdy życia ubędzie.
Postacią daremną,
który żyć chciał w błędzie.
Postacią nijaką,
pędzoną w rozstaje.
Wbrew wiadomym znakom,
co tworzą zwyczaje.
A może szalonym,
który się nie boi.
Wybrać swoje strony,
bo przykładnie stoi.
Nawet jeśli zboczy,
nic mu się nie stanie.
Tylko go zaskoczy,
te głupie czuwanie.
A co będzie ze mną,
pytanie wciąż daję.
Chwałę poznam ciemną,
gdy bieli nie staje…
autor
Grand
Dodano: 2023-03-16 09:44:11
Ten wiersz przeczytano 527 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Tadeuszu! Odrzuć troski, jedź do Plutycz- pięknej
wioski, a tam poznasz Eugeniusza , jest spokojna jego
dusza gdyż swej głowy nie zaprząta , Rolnicy.Podlasie
tylko ogląda:)
ciekawa refleksja :) zaskakujący wybór klimatu ;)
Poznać ciemną chwałę - owszem.
Ale czy trzeba z nią się zaprzyjaźnić?
Może trzeba wyjść z szeregu i krzyczeć głośno - ja
tego nie chcę, z tym się nie zgodzę...