Co mnie nie zabije to mnie zrani...

Kocham Cię...
Tym razem bez odzewu słowa rzucone,
Kończy się,
Jak zwykle odpychają dłonie niegdys z mymi splecione.

Cienie jakieś dłuższe, księżyc słabiej świeci,
Tym razem nie gwizdam w powrotnej drodze,
Tym razem szlocham katowany cudem przekletej pamięci.
Tym razem nie tańczę do gwiazd, w najgłębszym cieniu nocy brodzę.


Wszak ciągle jestem młody,
Ale jak długo jeszcze?
Ile jeszcze upłynie wody,
Nim miłości płomienie zwalczą beznadziei deszcze?

Urodzony dwieście lat za późno,
Żyję, kocham i oczekuję marnie,
Próbując w tym świecie odnaleźć się na próżno,
Wtedy mógłbym to choć skończyć bezkarnie...

Co mnie nie zabije to mnie zrani,
Ile ran jeszcze może przyjąć serce,
Nim się samo wykrwawi,
Nim się rozpadnie w niekończącej rozterce?

autor

Patrycjusz_Last Patriot

Napisany: 2008-06-11 Dodano: 2008-06-11 22:45:10

Ten wiersz przeczytano 437 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie